Miguel de Cervantes 
Don Chisciote de sa Màntzia 
Volume I

Cavalieris errantes, gigantes, printzipessas e maias. Custu est su mundu de s'hidalgo don Chisciote, chi a caddu de Runtzinante andat in chirca de aventuras. Don Chisciote de sa Màntzia est cunsideradu su primu romanzu modernu. Publicadu in su 1605, at tentu una segunda parte deghe annos a pustis. S'òpera, prena de riferimentos autobiogràficos, in primis su cautivèriu patidu in Algeri dae sos moros, si diat pòdere lèghere comente unu giogu de ispigros intre sa realidade e sa fantasia, o mègius intre su mundu reale e cuddu ideale. A unu chirru su cavalieri, chi bidet gigantes in ue ddo'at molinos, a s'àteru su massaju, fatu iscudieri, a caddu de s'àinu, chi pensat a si prènere sas butzacas e sa bentre. Su cuntrastu intre s'umanèsimu rinascimentale e su tempus nou, privu de cudda poesia, però non tenet una solutzione. Don Chisciote e Sancho rapresentant unu machine e una sabiesa chi non tenent làcanas craras, ma chi prus de una borta s'ammisturant a pare, in un'abratzu che a su de s'amighèntzia chi a sa fine ddos unit.