J. Franssen 
In mijn koffer op zolder 
Levensverhalen van ouderen voor ouderen

In mijn koffer op zolder is een boek barstensvol verhalen over vroeger. Zevenentwintig ouderen schreven over gebeurtenissen en ervaringen uit hun eigen leven. Verhalen over lentes en liefdes van toen, de eerste auto, een baljurk en het badhuis. Verhalen over huizen en geuren van vroeger. Verhalen over zakgeld, zondagmorgens en zomeruitstapjes. Verhalen over oorlog en bevrijding, vaders en moeders, feesten en verdriet. Verhalen die eigen herinneringen op zullen roepen. In aanvullende interviews vertellen de ouderen wat het schrijven van die levensverhalen voor hen betekend heeft. Ouderen willen hun verhalen doorgeven, de balans opmaken, terugblikken op het geleefde leven, orde scheppen in hun eigen herinneringen of met zichzelf in het reine komen. In mijn koffer op zolder is een leesboek voor op het nachtkastje, in de luie stoel en aan de ontbijttafel. Verhalen ván ouderen vóór ouderen en ook voor degenen die belangstelling hebben voor hun geschiedenis.Maar het is ook een voorleesboek: als we verhalen voorlezen aan geliefden, vaders, moeders en oude mensen die we kennen, worden nieuwe verhalen wakker en komen we in gesprek met elkaar over vroeger. Maar het is ook een voorleesboek: als we verhalen voorlezen aan geliefden, vaders, moeders en oude mensen die we kennen, worden nieuwe verhalen wakker en komen we in gesprek met elkaar over vroeger. Een boek voor zowel mensen die op zoek zijn naar hun eigen herinneringen áls voor diegenen die beroepsmatig werken met ouderen en hun levensverhalen: activiteitenbegeleiders, verzorgenden, pastores en geestelijk verzorgers, hulpverleners, schrijfdocenten, ouderenadviseurs en welzijnswerkers.

Innehållsförteckning

INLEIDING: Het levensverhaal en ik zijn onafscheidelijk.- ‘Ik voelde mij na het schrijven een ander mens’.- ‘Ik heb geleerd vrede te hebben met mijn verhaal’.- ‘De herinneringen zijn helemaal van mijzelf’.- ‘Al schrijvend ontdekte ik mijn thema steeds opnieuw’.- ‘Zonder mij had niemand deze geschiedenis vastgelegd’.- ‘Door te schrijven over mijn leven bevestig ik mezelf’.- ‘Al schrijvend maakte ik de schatten in mijn levensverhaal weer zichtbaar’.- ‘Ik werd geconfronteerd met mijn ontwikkeling: een leerzaam proces’.- ‘Ik wilde de kinderen vertellen hoe wij hier kwamen’.- ‘Ik geef vorm aan mijn levensverhaal, zonder dat anderen het kunnen herkennen’.- ‘Ik ben doorgegaan met schrijven en stuurde de verhalen naar een uitgever’.- ‘Ik ben mijn eigen verhalen meer gaan waarderen’.- ‘Voor het eerst in mijn leven had ik een hele dag voor mijzelf’.- ‘Er komen steeds herinneringen bij’.- ‘Door te spelen met taal vond ik het schrijfplezier terug’.- ‘Al schrijvende ontdekte ik het mooie van mijn leven’.- ‘In het detail wordt het geheel zichtbaar’.- ‘Ik zie nu dat mijn levensverhaal eigenlijk heel gewoon is’.- ‘Ik wil een spoor van mijn leven achterlaten, als een soort erfenis’.- ‘Mijn verhalen zullen er zijn, ook als ik ze zelf vergeet’.- ‘Ik ben nu de bewaarder van de verhalen in de familie’.- ‘Verdriet mocht er zijn, maar we leerden het los te laten en door te gaan’.- ‘Mijn verhaal gaat over wie ik nu ben’.- ‘Ik vond het fijn om mijn verhalen terug te vinden’.- ‘Aandacht voor je eigen verhaal is een vorm van liefde voor jezelf’.- ‘Ik ontdekte dat mijn leven nog helemaal niet afgelopen was en dat ik in een nieuwe fase zou komen’.- ‘Met mijn geheugen was het minder slecht gesteld dan ik dacht’.