Isaäc van der Waal 
Mondbranden 
Leidraad voor de mondzorg

Dit boek is bedoeld als leidraad voor tandheelkundige en medische gezondheidswerkers in de eerste- en tweede lijn bij de behandeling en begeleiding van patiënten, die lijden aan het relatief zeldzame, maar onaangename fenomeen van mondbranden. De tekst berust deels op literatuurgegevens, maar vooral op ruime praktijkervaring van de auteur.

Hoewel de oorzaak van mondbranden onbekend is en de behandeling derhalve alleen symptomatisch van aard kan zijn, is het toch vaak mogelijk om een voor veel patiënten bijna ondraaglijke aandoening tot een aanvaardbaar niveau terug te brengen.

关于作者

Na in 1968 als tandarts in Utrecht te zijn afgestudeerd, een verblijf van enkele jaren in de Verenigde Staten en een opleiding tot kaakchirurg aan de Vrije Universiteit te Amsterdam (opleider: prof. dr. W.A.M. van der Kwast), volgde in 1975 benoeming tot lector en in 1979 benoeming tot hoogleraar in de Pathologie van de Mondholte aan destijds de Vrije Universiteit, thans ACTA, te Amsterdam. Van 1989 tot medio 2011 was hij hoofd van de afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie van het VU medisch centrum/Academische Centrum Tandheelkunde Amsterdam (ACTA). Zijn dagelijkse werkzaamheden hebben tot medio 2016 altijd bestaan uit een combinatie van patiëntenzorg, onderwijs en onderzoek, met name op het gebied van mondkanker en mogelijke voorstadia, zowel klinisch als histopathologisch.
Isaäc van der Waal heeft aan meer dan 400 wetenschappelijke publicaties en ongeveer 200 populaire vakpublicaties bijgedragen. Van zijn hand zijn diverse leerboeken en atlassen op het gebied van mond- en kaakaandoeningen verschenen. In de periode 1986-1996 is hij hoofdredacteur geweest van het Nederlands Tijdschrift voor Tandheelkunde.
Bestuurlijk heeft van der Waal zitting gehad in talloze commissies in het VU medisch centrum en de faculteit tandheelkunde ACTA. Tevens is hij voorzitter geweest van diverse beroepsverenigingen, onder andere van de International Association of Oral Pathologists en de European Association of Oral Medicine.   Hij is erelid van verschillende wetenschappelijke verenigingen en is in 1994 benoemd tot Doctor Honoris Causa aan de Semmelweis University of Medicine in Budapest, Hongarije.